Huisdieren die angstvallig uit de buurt blijven van die ene persoon of kinderen die zich ineens ‘achter moeders rokken’ verschuilen. Vaak kunnen wij de reden van het gedrag niet verklaren, het is on-logisch. Echter, jouw gevoel/intuïtie is er altijd eerder dan jouw verstand…
Logica
Logica is iets waar dieren en kinderen nog niet zo heel veel mee bezig zijn. Vertrouwen op je intuïtie is voor hen van levensbelang. Dieren doen alles met hun gevoel en blijven er hun hele leven heel dichtbij in de buurt. Iedereen kent wel de verhalen van vertrekkende dieren bij naderende natuurrampen. Dit vertrek is er reeds vaak lang voordat wij er logica aan kunnen verbinden. Wij mensen leren namelijk ons verstand te gebruiken, te redeneren, de logica achter dingen te zoeken en raken op die manier steeds verder van onze intuïtie verwijderd.
In mijn werk tijdens het begeleiden van ouders en kinderen ga ik veelal op mijn intuïtie af. Ik volg dan ook trainingen om mijn intuïtie verder te versterken en te ontwikkelen. Dit is een enorm lastig en vaak frustrerend proces, omdat mijn verstand er altijd wel weer iets van vindt. De beste behandelingen zijn voor mij dan ook de behandelingen die ik op gevoel durf te doen, waarbij ik moeiteloos kennis, ervaring en intuïtie in elkaar kan laten overlopen.
Onderbuikgevoel
Heb jij dat ook wel eens, zo’n mistig onderbuikgevoel bij bepaalde mensen? Zo’n gevoel waar je jouw vinger niet achter kunt krijgen, het niet helder kunt krijgen waar dat gevoel op gestoeld is? Het contact is té leuk om mee te stoppen of de ander laat alles zo logisch klinken dat het wel goed moét zijn… Achteraf wordt het vaak pijnlijk duidelijk wat jouw onderbuikgevoel jou probeerde te vertellen: NIET DOEN of WEES OP JE HOEDE!
In mijn 5 jaar als zelfstandige heb ik dit al een paar keer meegemaakt en iedere keer doet het weer pijn. Zo ook deze zaterdagochtend toen ik heel relaxed mijn mail opende: boos was ik, vol ongeloof, ik voelde mij gefrustreerd en verraden, maar vooral verdrietig. Door datgene wat ik las was mijn mistige onderbuikgevoel in één keer helder, kon ik het in de ogen kijken en het keek verre van blij… weer niet geluisterd. Gelukkig geen natuurramp, maar wel opnieuw teleurgesteld in een persoon, een collega waarop ik gesteld was. Ik lijk maar niet te kunnen wennen aan het gegeven dat je de ander kunt gebruiken voor eigenbelang, dat is niet de manier waarop ik onderneem…
De beste vóór de wereld
Dit soort ervaringen geven je echter wel de mogelijkheid om te groeien als ondernemer. Ze kunnen je nieuwe energie geven en je helpen om net dat ene stapje harder te gaan lopen. Het zijn de momenten waaruit blijkt uit wat voor een soort ondernemers-hout je bent gesneden: vlucht je weg van het ongemakkelijke gevoel, verlamt het je dusdanig dat je stopt met ondernemen of besluit je jouw rug te rechten, de wonden te likken en er weer enthousiast voor te gaan? Ik kies voor het laatste, want ik ben een ondernemer, een ondernemer die de beste vóór de wereld wil zijn, niet de beste ín de wereld...
